Perbezaan Antara Kumpulan Utama dan Kumpulan Menengah

Kumpulan utama dan menengah adalah jenis kumpulan sosial yang terdiri daripada sekurang-kurangnya dua individu yang mempunyai persamaan tertentu, berinteraksi antara satu sama lain, dan mempunyai rasa perpaduan. Kumpulan utama biasanya kecil yang dicirikan oleh hubungan peribadi dan relatif panjang manakala kumpulan menengah adalah besar dengan perhubungan yang tidak peribadi dan matlamat. Konsep-konsep ini telah diperkenalkan oleh Charles Horton Cooley, seorang ahli sosiologi Amerika, dengan bukunya "Organisasi Sosial: Sebuah Kajian Pikiran yang Lebih Besar" yang diterbitkan pada tahun 1909. Perbincangan berikut mencerminkan perbezaan antara kumpulan primer dan sekunder.

Apakah Kumpulan Utama??

Kumpulan utama bersifat kecil dengan ahli yang berkongsi hubungan ketat dan berkekalan seperti yang dialami dalam perkahwinan, persahabatan yang dekat, dan keluarga. Cooley melihat kumpulan utama sebagai penting dalam membentuk identiti individu kerana mereka adalah sumber pelbagai sokongan yang berterusan. Mereka yang tergolong dalam kumpulan utama ini sering menyuarakan kebimbangan terhadap satu sama lain, mempunyai aktiviti tetap bersama, dan interaksi lain yang menyumbang kepada keperibadian anggota dan kesejahteraan psikologi. Matlamat perhubungan kolektif kecil ini adalah hubungan itu sendiri; Oleh itu, motivasi agak intrinsik. Oleh kerana kumpulan utama adalah penting dalam pembangunan rakyat, bon tersebut diwujudkan dalam kumpulan menengah yang lebih besar.

Apakah Kumpulan Sekunder?

Kumpulan sekunder secara tradisi lebih besar dengan perhubungan yang tidak peribadi dan objektif. Interaksi sering kali jangka pendek kerana mereka kurang peribadi dan akhirnya hanyut selepas matlamat telah dipenuhi. Oleh itu, motivasi untuk menyertai kumpulan ini sering melampau seperti yang ditunjukkan antara pelanggan dan ejen, antara rakan sekelas, dan antara rakan sekerja. Kesan kepada ahli kurang penting kerana sambungan yang tidak berlebihan. Ahli tidak berkongsi banyak maklumat peribadi, dan tidak mempunyai aktiviti tetap yang menggalakkan ikatan emosi.

Primer vs Secondary Group

Saiz

Kumpulan utama seringkali lebih kecil kerana sambungan ini memerlukan perkongsian maklumat peribadi. Sebagai contoh, orang yang kami anggap sebagai kawan-kawan dan keluarga terbaik adalah kurang daripada mereka dalam kumpulan sekunder kami seperti rakan sekerja dan rakan sekolah. Terdapat lebih ramai orang dalam kategori "kenalan" kami, individu-individu yang kami tidak berkongsi pendapat dan perasaan peribadi kami.

Tempoh Perhubungan

Kumpulan utama biasanya bertahan lebih lama daripada kumpulan sekunder kerana ikatan diperkuat oleh interaksi emosi. Hubungan dalam kumpulan sekunder sering berakhir setelah objektif telah dipenuhi atau apabila tempoh masa yang ditetapkan selesai. Sebagai contoh, komitmen dalam perkahwinan dan persahabatan memang lebih berkekalan daripada hubungan antara pelajar dan guru, dan majikan dan pekerja.

Kedalaman Hubungan

Hubungan dalam kumpulan utama mendalam apabila maklumat peribadi lebih banyak dikongsi, hubungan emosi diperkukuhkan, dan bon lebih kekal. Sebaliknya, interaksi dalam kumpulan sekunder biasanya cetek kerana ia hanya dibuat untuk mencapai matlamat tertentu seperti penyiapan keperluan akademik, realisasi matlamat kerjaya, dan pencapaian perkhidmatan.

Motivasi

Motivasi dalam kumpulan utama biasanya intrinsik kerana ini dikekalkan oleh sambungan sendiri. Orang ingin melakukan hubungan seperti itu kerana tarikan, persahabatan, cinta, altruisme, dan faktor-faktor lain yang tidak ketara. Sebaliknya, motivasi dalam kumpulan menengah adalah sebahagian besarnya kerana mereka diwujudkan untuk memperoleh matlamat ekonomi, objektif pendidikan, cita-cita politik, dan lain-lain ketinggian yang lain.

Kesan untuk Identiti

Kumpulan utama sangat berpengaruh terhadap identiti individu kerana keintiman dan tempoh hubungan ini. Sebagai contoh, identiti kita dikaitkan dengan keluarga dan persahabatan kita. Bagi kumpulan sekunder, pengaruh mereka paling kerap kerana hubungannya adalah secara peribadi dan tidak bersifat sementara. Sebagai contoh, hubungan antara pelanggan dan pelanggan hanya terhad kepada perintah pekerjaan tertentu dan individu mereka tidak banyak diubah oleh urus niaga perniagaan.

Kestabilan Peranan

Dalam kumpulan utama, peranan lebih stabil kerana hubungannya sama-sama lebih berkekalan. Sebagai contoh, sahabat terbaik adalah kawan terbaik seumur hidup. Sebaliknya, peranan dalam kumpulan sekunder lebih saling berubah dan kurang stabil disebabkan oleh hubungan yang sama sementara dan tidak peribadi. Sebagai contoh, peranan rakan sekerja boleh berubah disebabkan oleh promosi atau peletakan jawatan.

Masa Pembangunan

Hubungan dalam kumpulan utama sering diperkenalkan dari peringkat awal pembangunan. Sebagai contoh, keluarga dikembangkan sebelum lahir, rakan zaman kanak-kanak menjadi sahabat, dan orang menjadi gereja sejak kehadiran gereja mereka yang pertama. Sebaliknya, perhubungan dalam kumpulan sekunder sering dimulakan pada peringkat pembangunan seperti orang-orang rakan sekerja dan rakan sekelas universiti.

Kumpulan Utama berbanding Kumpulan Menengah

Ringkasan Kumpulan Utama berbanding Kumpulan Menengah

• Kumpulan utama dan sekunder adalah jenis kumpulan sosial yang terdiri daripada sekurang-kurangnya dua individu yang mempunyai persamaan tertentu, berinteraksi antara satu sama lain, dan mempunyai rasa perpaduan.
• Kumpulan utama adalah secara kecil-kecilan dengan ahli yang berkongsi hubungan ketat dan berkekalan seperti yang berpengalaman dalam persahabatan dan keluarga yang rapat.
• Kumpulan sekunder secara tradisi lebih besar dengan perhubungan yang tidak peribadi dan objektif.
• Kumpulan utama biasanya lebih kecil daripada kumpulan sekunder.
• Hubungan kumpulan utama sering kali bertahan lebih lama daripada kumpulan sekunder.
• Sambungan dalam kumpulan utama lebih mendalam berbanding dengan kumpulan sekunder.
• Motivasi umum dalam menyertai atau mencipta kumpulan utama adalah intrinsik manakala sekunder biasanya bersifat ekstrinsik.
• Kumpulan utama sering memberi kesan kepada identiti seseorang semasa kumpulan sekunder tidak.
• Peranan dalam kumpulan utama sering lebih stabil berbanding dengan kumpulan-kumpulan menengah.
• Hubungan di dalam kumpulan utama sering bermula lebih awal berbanding dengan kumpulan-kumpulan menengah.